ในชมพูทวีปสมัยโบราณ ผู้คนจำนวนมากต้องทนทุกข์เวทนาจากภัยแล้ง ความอดอยาก ภัยสงคราม และความอยุติธรรมในระบบวรรณะของศาสนาพราหมณ์ หลายชีวิตที่ร้อยเรียงเข้าด้วยกันจากจิตอันเป็นทุกข์ ได้ถูกชักจูงให้มาพบกันด้วยการประสูติของเจ้าชายสิทธัตถะ ผู้เดินทางสู่แสวงหาทางจิตวิญญาณจนสามารถตรัสรู้เป็น "พุทธะ" หรือ "ผู้รู้แจ้ง" และได้เพียรนำมาซึ่งการฟื้นฟูจิตใจของมหาชนในท่ามกลางยุคสมัยแห่งความสิ้นหวัง